Gajewski
Paweł (1889-1950) – Portret rodziny; 1942. Olej na płycie 75x74 cm, sygn. l.
g.: P. Gajewski 1942. Uczęszczał do Szkoły Przemysłowej w Krakowie i
do Państwowego Instytutu Sztuk Plastycznych we Lwowie, w latach 1908-1913
kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni Wojciecha Weissa,
kilkukrotnie wyróżniany i nagradzany, po ukończeniu Akademii uzyskał w
Warszawie stypendia Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych im. J. Simmlera oraz
dodatkowe im. Julii Simmler, dzięki którym wyjechał na roczne studia do Paryża,
brał udział w wielu wystawach w Warszawie, Lwowie, Poznaniu i Krakowie; zob.
Słownik artystów polskich t. 2, s. 29. „W czasie II wojny światowej Gajewski
wraz z rodziną ukrywał się w okolicznych majątkach ziemskich [w rejonie
Hrubieszowa i Zamościa] zarabiając na życie malowaniem obrazów, a były to w
większości portrety. Aresztowania jednak nie uniknął” - zob. Dorota Grzymała -
Malarstwo Pawła Gajewskiego w zbiorach Muzeum im. ks. Stanisława Staszica w
Hrubieszowie, Hrubieszów 2016, s. 46. Był więziony przez Niemców w Zamościu,
następnie na zamku w Lublinie oraz w obozach koncentracyjnych w Oranienburgu i
Dachau. Po II wojnie światowej był profesorem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk
Plastycznych w Gdańsku. „Większość jego dorobku artystycznego przepadła” -
Słownik artystów polskich t. 2, s. 269. Obraz w imponującej ramie 97x95 cm
wykonanej również przez Pawła Gajewskiego? „Często sam robił ramy do swoich
obrazów” - D. Grzymała, s. 52.
|
Książki
